Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ "ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ...ΠΕΘΑΝΕ, ΜΑ ΕΝΤΙΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ." - ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ


Ὁ Χρύσανθος, πού τ’ ἄξιζε νἄχει γίνει θρύλος, ὅπως θρύλος ἦταν κάποτε γιά Ἕλληνες καί Τούρκους στόν Πόντο, ἔχει νά μᾶς προσφέρει μία πολύτιμη πείρα. Καί δέ μασάει τά λόγια του. Ἀπόδειξη τό βιβλίο του « Ἡ Ἐκκλησία τῆς Τραπεζοῦντος» καί οἱ πράξεις του καί ἡ λεβεντιά του, καί ἡ πολιτική μεγαλοφυία του. Καί τά τραγούδια πού τοῦ ἀφιέρωσαν οἱ ἁπλοί Τοῦρκοι τοῦ Πόντου, ἐνῷ στήν Ἄγκυρα τό 1920 ἡ ἐπίσημη Τουρκία τόν καταδίκαζε ἐρήμην σέ θάνατο, γιά τήν πατριωτική του δράση. Κι’ εἶναι αὐτός ὁ Χρύσανθος πού τόλμησε, τό 1941, νά ὀρθώσει τό ἀνάστημά του στούς Γερμανούς καταχτητές καί ν’ἀρνηθεῖ νά ὁρκίσει τήν προδοτικήν κυβέρνηση Τσολάκογλου. Οἱ γερμανοπροσκυνημένοι τόν ἐκθρόνισαν καί οἱ μεταπελευθερωτικές κυβερνήσεις δέσμιες τῶν Ἄγγλων δέν τόλμησαν νά τόν ἀποκαταστήσουν. Ἡ Ἀκαδημία μόνο πρόλαβε μόνο νά τόν ἀγκαλιάσει καί πέθανε φτωχός, μά ἔντιμος καί μεγάλος. Κάποτε ὁ Βενιζέλος εἶπε στό Γληνό τό θαυμασμό του γι’ αὐτόν τόν «σπουδαῖο ἄνθρωπο καί ὑπέροχο πατριώτη».

Ὁ Χρύσανθος τήν ἐπιβίωση τοῦ ἑλληνισμοῦ τῆς Τραπεζοῦντος, χρόνια τήν στήριξε στή θερμή ἀδελφική ἔμπρακτη φιλία πού καλλιέργησε, τόσο ἔξυπνα, ἀνάμεσα στό ἑλληνικό καί τό τουρκικό στοιχεῖο. Καί στήριξε ἀκόμα τήν ἐπιβίωση τοῦ ἑλληνισμοῦ τοῦ Πόντου, δίχως ποτέ νά τό μετανοιώσει, στή φιλία τῆς γειτονικῆς Ρωσίας ( καί ὅταν ἡ Ρωσία ἦταν τσαρική καί ὅταν ἔγινε σοβιετική). Καί δέ δίστασε νά παρακαθήσει ἀκόμα καί στά Σοβιέτ τῆς Τραπεζοῦντος, ὅταν ἔγινε ἡ ἐπανάσταση καί στόν Πόντο βρισκόταν ρωσικός στρατός. Καί ὄπλα ζήτησε ἀπό τούς Ρώσους καί στολές γιά νά ντύσει τήν ἑλληνική νεολαία τοῦ Πόντου πού πρώτη φορά στρατευόταν ὕστερα ἀπό τήν πτώση τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Καί μέ τή βοήθεια τῶν Ρώσων ἔδωσε γενναία καί στοργική προστασία στούς τούρκικους πληθυσμούς, ἔτσι πού νά ὁρκίζονται στό ὄνομά του.

Τό μελάνι τοῦ Χρύσανθου μιλάει γιά τούς ἀληθινούς ἐχθρούς της Ρωμιοσύνης. Μέσα στούς αἰῶνες, στούς πολέμους καί στίς ἀντάρες κανένας εἰσβολέας, κανένας κατακτητής, καμιά δύναμη δέν μπόρεσε νά ξεριζώση τόν σπόρο τοῦ ἑλληνισμοῦ ἀπό τά χώματα τῆς Ἀνατολῆς. Τό «κατόρθωμα» αὐτό τό χρωστᾶμε στίς «σύμμαχες δυνάμεις, στήν Ἀντάντ!»…

Διδώ Σωτηρίου